کاوشهای باستانشناسی در محوطه تاریخی کنار صندل جیرفت بهدلیل تأخیر در صدور ویزای پژوهشگران خارجی و کمبود بودجه متوقف شده است. این در حالی است که دانشگاه سالنتو ایتالیا در تازهترین موضعگیری خود به ایران هشدار داده در صورت تداوم این وضعیت، اعتبار اختصاصیافته به پروژههای مشترک باستانشناسی در ایران را قطع خواهد کرد.
به گزارش صدای میراث، در سه سال گذشته، بهدلیل اجرای طرح مقابله با نفوذ سرویسهای اطلاعاتی بیگانه، صدور ویزا برای باستانشناسان اروپایی و سایر پژوهشگران خارجی عملاً متوقف شده است. این تصمیم که با هدف ملاحظات امنیتی اتخاذ شد، به گفته جامعه علمی باستانشناسی ایران، سطح همکاریهای بینالمللی را به صفر رسانده و موجب آسیب جدی به روند پژوهش، حفاظت و معرفی میراث فرهنگی کشور شده است.
در بیانیه اخیر انجمن باستانشناسی ایران خطاب به دولت و مجلس تأکید شده بود: در شرایطی که حفاریهای غیرمجاز و قاچاق آثار فرهنگی در کشور به بحران رسیده، تمرکز بر محدودیت پژوهشهای علمی مشترک، نهتنها به امنیت فرهنگی کشور کمکی نمیکند، بلکه انزوای علمی ایران را تشدید خواهد کرد.
با وجود تأکید مقامات دولتی بر تسهیل روند همکاریها، هنوز سازوکاری شفاف برای صدور ویزای پژوهشگران خارجی تعریف نشده است. سیدرضا صالحی امیری، وزیر میراثفرهنگی، پیشتر اعلام کرده بود که منعی برای ورود پژوهشگران وجود ندارد، اما صدور ویزا منوط به استعلام نهادهای امنیتی است.
در این میان،سیدمنصور سیدسجادی، سرپرست کاوشهای باستانشناسی شهر سوخته و محوطه کنار صندل جیرفت، از توقف سومین فصل کاوش در این منطقه خبر داده و گفته است: درخواست همکاری از دانشگاه سالنتو ایتالیا و چند نهاد علمی دیگر ارائه شده، اما تا زمانی که ویزای اعضای تیم خارجی صادر نشود، امکان ادامه کار وجود ندارد. او افزود: سه سال است باستانشناسان خارجی نتوانستهاند وارد ایران شوند. دانشگاه سالنتو اعلام کرده در صورت تداوم این وضعیت، تمام بودجه مرتبط با پروژههای ایران را قطع میکند.
سیدسجادی تصریح کرد که تاکنون درخواست حضور ۹باستانشناس و متخصص میانرشتهای به وزارت میراثفرهنگی ارائه شده است و امید میرود مجوز ورود آنان صادر شود.
محوطه تاریخی کنار صندل جیرفت یکی از مهمترین مراکز تمدنهای کهن خاورمیانه محسوب میشود. این شهر شامل دو تپه شمالی و جنوبی است که یکی از آنها بقایای بزرگترین زیگورات شناختهشده در جهان را در خود جای داده است. یافتههای باستانشناسی از این منطقه نشان میدهد که تمدن کنار صندل، دستکم همزمان یا حتی پیشتر از تمدن سومر در بینالنهرین شکل گرفته و یکی از کانونهای اصلی مبادلات فرهنگی و اقتصادی عصر برنز بوده است.

شما چه نظری دارید؟